Print Email Facebook Twitter Opwassen of verdrinken: Sedimentaanvoer naar schorren in de Oosterschelde, een zandhongerig gedempt getijdesysteem Title Opwassen of verdrinken: Sedimentaanvoer naar schorren in de Oosterschelde, een zandhongerig gedempt getijdesysteem Author Van Maldegem, D. De Jong, D. Contributor Joosse, K. Bouwense, T. Schouwenaar, B. Consemulder, J. Corporate name Rijkswaterstaat Project MON*MORF Date 2004-10-01 Abstract Deze rapportage geeft de resultaten weer van twee decennia monitoring van de sedimentatie op drie schorren in de Oosterschelde en de invloed hiervan op de netto hoogteligging. Deze resultaten zijn mede een maat voor de ontwikkeling van de schorren in de Oosterschelde in de toekomst. Bij de interpretatie is uitgegaan van de werking van de fysische processen in een getijdesysteem met een enorm tekort aan zand in de geulen. Uit de resultaten is afgeleid hoe groot de sedimentaanvoer naar de schorren is geweest en wat de invloed van diverse hydromorfologische factoren hierop is. Tevens is getracht de vraag te beantwoorden hoe de ontwikkeling zich verhoudt tot de relatieve zeespiegelrijzing. De trend is dat sedimentatie van de schorren na de aanleg van de Oosterscheldewerken met een factor 2 is verminderd, wat in grote lijnen overeenkomt met wat destijds is voorspeld. De sedimentatie correleert het sterkste met het golfklimaat ter plaatse van de schorren. Verder landinwaarts in het schor neemt de sedimentatie af. Er bestaat geen duidelijke relatie tussen de mate van sedimentatie en de vegetatie. Het sediment is vermoedelijk vooral afkomstig uit het voorland en mogelijk ook voor een deel van de eroderende kliffen. Een duidelijk effect van stormen en sluitingen van de kering is niet gevonden. De eindconclusie is dat de schorren qua hoogte de relatieve zeespiegelrijzing kunnen bijhouden bij het minimum scenario hiervoor (ca 20 cm in 100 jaar). Bij het maximum scenario (ca 85 cm in 100 jaar) houdt de aanslibbing de zeespiegelstijging niet bij en zullen alle schorren op termijn verdrinken. Bij het midden scenario (ca 60 cm per 100 jaar) kunnen alleen de schorren bij Rattekaai en vermoedelijk ook enkele kleinere schorgebiedjes die onder de dezelfde condities als Rattekaai zijn gelegen, de zeespiegelstijging bijhouden, maar de andere schorren niet. Aanbevolen wordt dit soort effecten nader te kwantificeren door de schorren iedere 3 jaar op te meten qua hoogte en na verloop van enkele meetcycli hierover te rapporteren. Daarnaast kan worden gezocht naar mogelijke maatregelen voor duurzame oplossingen voor het behoud van de schorren. Subject sedimentatieschorrenOosterschelde Classification TKJ300100 To reference this document use: http://resolver.tudelft.nl/uuid:21191e89-20a9-47f6-a907-c1ba9cfc9ad3 Publisher Rijkswaterstaat, RIKZ Source Werkdocument: AB/2003.826x Part of collection Hydraulic Engineering Reports Document type report Rights (c) 2004 Rijkswaterstaat Files PDF rikzAB2003826x.pdf 2.1 MB Close viewer /islandora/object/uuid:21191e89-20a9-47f6-a907-c1ba9cfc9ad3/datastream/OBJ/view