De toekomst van sensing voor veiligheid: hoe ontwikkel je een visie op sensing voor jouw domein?

Nog geen 20 jaar geleden voer ik voor het eerst zelf met mijn 30 voet zeiljacht naar Engeland. Om de dreiging van de grote zee een beetje weg te nemen had ik mezelf een luxe veroor-loofd: een hand gps. Het apparaat gaf alleen de coördinaten, die we dan zelf op de papieren kaart moesten intekenen, waarna we konden bepalen waar we waren. Geen gedoe meer met sextanten, Loran-peilingen etc. Toen we ‘s nachts voor Harwich waren en ik met slecht zicht, harde wind en stroom een verkeerde inschatting maakte over de te volgen koers om de zand-banken, kwam vanuit de kajuit – op basis van de GPS- de duidelijke instructie dat we echt een andere route moesten varen. Vertrouw je dan op jezelf of op je elektronica? Het vertrouwen in dat kleine apparaat werd beloond en ondertussen hebben we allemaal geleerd dat sensoren en de bijbehorende technologie ons leven gemakkelijker en veiliger maken. Een auto zonder achteruit-rij-sensor is toch maar behelpen, je telefoon zit er vol mee, bewegingssen-soren schakelen je verlichting aan of uit en ouderen kunnen langer zelfstandig wonen doordat sensoren hun omgeving waarschuwen als er iets aan de hand is. De sensor geeft alleen maar een signaal. Het gaat erom wat er met dat signaal gebeurt. De navigator die het signaal inte-kent op de kaart en aan de hand daarvan de koers plot, of de slimme software die het signaal van een val-sensor oppikt en een bericht naar de hulpverlener stuurt. Sensing is niet alleen waarnemen, maar ook interpreteren en opvolgen. Een sensingtoepassing is zo goed als degene die de interpretatie uitvoert en heeft geen enkele toegevoegde aarde als er geen actie volgt of bewust wordt gekozen om geen actie te ondernemen. Hoe groot is de kans dat de interpretatie niet correct is? Wat zijn de kosten van een actie of het uitblijven van een actie op basis van een verkeerde inter-pretatie? Wie vertrouwt u toe om die interpretatie te maken?