Toetsnorm als de schade bij overstromen kan variëren

Toetsnorm als de schade bij overstromen kan variëren

Eijgenraam, C.J.J.

TU Delft

2009-03-16

De vraag is gerezen of de toetsnorm voor waterveiligheid goed wordt bepaald als er geen rekening wordt gehouden met de mogelijkheid dat de schade bij overstromen afhangt van de waterhoogte bij overstromen of de kans op die overstroming. Het achterliggend idee is: Hoe extremer de gebeurtenis, des te groter is de overstroming en de daaruit volgende schade, maar des te kleiner is de kans daarop. Vooral langs de kust lijkt deze modeluitbreiding van belang evenals bij ‘doorbraakvrije’ dijken, omdat de schade dan afhankelijk wordt van de hoeveelheid water die over de dijk loopt. Op het eerste gezicht lijkt het dat de met het eenvoudige model berekende optimale overstromingskansen altijd te hoog zijn omdat de mogelijkheid van grotere schade niet is meegenomen in de optimalisatie. Maar in dit memorandum wordt aangetoond dat dit niet zonder meer het geval is. Als de schade afhankelijk is van de waterhoogte bij overstromen, is er op korte termijn geen verschil in de berekende middenkans, maar op lange termijn wel. Als de schade afhankelijk wordt gemaakt van het verschil tussen waterhoogte en dijkhoogte,1 is er geen invloed op de middenkans op voorwaarde dat we in de berekening de gemiddelde schade bij overstromen gebruiken en niet de kleinst mogelijke. Dit is met name van belang bij de bepaling van normen voor ‘doorbraakvrije dijken’, want dan is de kleinste schade van een overstroming afgerond nul. Daarom wordt tenslotte de vraag gesteld of een breekbaarheidscurve wel een nuttig concept is, of dat deze beter kan worden vervangen door een relatie tussen de omvang van een overstroming en de waterhoogte.

flood risk
safety standards

TLE900300
TPE700100

http://resolver.tudelft.nl/uuid:8a5d6807-386d-4a7d-b14b-041e023c4394

CPB - Centraal Planbureau

CPB memo 219

Hydraulic Engineering Reports

report

© 2009 CPB
Eijgenraam, C.J.J.