Project Studie

Project Studie: Bouw oeverbescherming distrikt Commewijne

Augustinus, P.G.E.F.

Faculteit Geowetenschappen van de Universiteit Utrecht

2004-09

In dit rapport zijn de geomorfologische en de met de mangrovebegroeiing samenhangende aspecten behandeld, die betrekking hebben op de oevererosie van de Suriname rivier en de Commewijne in hun benedenlopen, met name in het getijde-bereik. De uitkomsten geven aanleiding tot een aantal conclusies en aanbevelingen. In het licht van de voorgenomen oeverbescherming zijn de volgende daarvan relevant. Conclusies: De oevererosie in Commewijne wordt in belangrijke mate bepaald door natuurlijke geomorfologische processen en factoren. De belangrijkste daarvan zijn de buitenwaarts gerichte erosie in rivierbochten en de invloed van het getij, waardoor lage oeverwallen ontstaan, die bij (extreem) hoge waterstanden rond springvloed kunnen overstromen. De laaggelegen (oude) plantagegronden langs de rivieren lopen daardoor het risico van regelmatige wateroverlast. Het natuurlijk karakter van bovengenoemde processen en factoren maakt dat er bij de huidige stand van kennis op zich weinig tegen is te doen. De mate waarin oevererosie op een aantal plaatsen optreedt, noodzaakt daarom tot een structurele ingreep ter bescherming van die oevers tegen erosie. Om dat te bereiken kan een dijk worden gebouwd. Het gedrag van de benedenlopen van de Suriname rivier en de Commewijne kan op langere termijn grote invloed ondervinden van gebeurtenissen aan de kust. Er moet rekening mee worden gehouden dat Braamspunt zich onder die omstandigheden sterk naar het westen zou kunnen uitbreiden. Dat zal grote consequenties hebben voor de bevaarbaarheid van de monding. De aanwezigheid van vitale Mangrobossen langs de rivieren is van groot belang, aangezien ze een zeer belangrijke beschermende functie vervullen voor de oevers. Het verstoren er van leidt onherroepelijk tot een verhoogde kans op oeveraantasting. In het verleden is er lokaal verhoogde oevererosie opgetreden als gevolg van de aanleg van plantages, aangezien dit agrarisch gebruik de Mangro-vegetatie verstoord. Bovendien zorgt het ervoor dat de bodem inklinkt en gerijpt wordt, waardoor die gevoeliger is voor erosie. Ook huisvesting langs de rivieren heeft als gevolg dat de oevererosie toeneemt. Wetgeving wordt daarom noodzakelijk geacht om te voorkomen dat menselijke handelen de natuurlijke oeverbescherming teniet doet. Aanbevelingen: Vanuit geomorfologisch oogpunt is de aanleg van een rivierdijk langs de buitenbochten van de benedenlopen van de Suriname rivier en de Commewijne ten zeerste aan te bevelen. Grofweg komt dat neer op de trajecten Lust en Rust - Voorburg en Zorgvliet - Mon Trésort. Langs alle overige delen van de rivieroevers, die erosie ondergaan, zou de nadruk gelegd kunnen worden op het optimaliseren van de natuurlijke beschermingsfunctie van mangroven en zouden, waar mogelijk, herbeplantingsexperimenten kunnen worden opgestart. Voorlichting aan mensen, die langs rivieroevers in de kustvlakte wonen of daar belangen hebben, is ten zeerste aan te bevelen. Het kweekt meer begrip voor de kwetsbaarheid van het rivieroever-milieu als woongebied en vormt, mede daardoor, een belangrijk wapen tegen schadelijke menselijke activiteiten langs de rivieroevers.

Commewijne
oeverbescherming
oevererosie
mangrove
oevervegetatie
estuarien morfologie

TPG130530
TPE600300
TLE750100

http://resolver.tudelft.nl/uuid:efce3243-c93f-40a3-9c71-8a7242a40434

Universiteit Utrecht

5.89, -55.1

Hydraulic Engineering Reports

report

(c) 2004 Augustinus, P.G.E.F.