De Pleister op de Wond: Een stedenbouwkundig plan voor de Oostelijke Eilanden in Amsterdam

De Pleister op de Wond: Een stedenbouwkundig plan voor de Oostelijke Eilanden in Amsterdam

Scheffer, M.D.

Stouten, P.L.M. (mentor)
De Hoog, C.M. (mentor)

Architecture

Urbanism

Studio Urban Regeneration

2011-11-03

Aan het begin van de stadsvernieuwingsperiode was het beleid gericht op het vervangen van technisch verouderde bebouwing en bedoeld om sociale en economische achterstanden in woonwijken te verminderen. In veel gevallen heeft de stadsvernieuwingperiode geleid tot verbetering van de woningvoorraad en de leefomgeving in woonwijken. Na de stadsvernieuwingsperiode bleek dat niet alle problemen waren verholpen, zo bleven in veel stadsvernieuwingsgebieden de sociale en economische achterstanden voortbestaan. Naast dat steden te maken hadden met achterstandproblemen, ontstond er het probleem van een steeds grotere druk op binnensteden door toenemende urbanisatie. In heel Europa steeg van 1975 tot 1995 het aantal inwoners in Europese steden zeer snel; van 1,5 naar 2,6 miljard inwoners. Steden bleven vanaf die tijd groeien en in 2006 werd gemeten dat 70 tot 80 procent van de Europese bevolking in de stad woonde. Daarnaast wordt voorspeld dat in 2020 meer dan 89 procent van de Europese bevolking in steden zal leven. Ook in Amsterdam is sinds de laatste twintig jaar weer een trek richting de stad te zien. De stad binnen de ring is erg in trek als stedelijk woonmilieu en als vestigingsplaats voor bedrijvigheid. In antwoord op deze ontwikkeling is het beleid ten aanzien van het hanteren van deze groei, net als het beleid in andere Nederlandse steden, ook in Amsterdam veranderd en aangepast. De nadruk ligt nu veel meer op stedelijke herstructurering en transformatie van bestaande stedelijke gebieden, dan op stadsuitbreiding. De Oostelijke Eilanden zijn rustige woonwijken in de nabijheid van de historische binnenstad van Amsterdam en het Centraal station. Door de locatie in de stad hebben de eilanden de potentie om een aantrekkelijk leefbaar woongebied met voorzieningen te worden. Echter hebben de Oostelijke Eilanden te maken met diverse problemen. Voorbeelden hiervan zijn de slechte kwaliteit van de woonomgeving, eentonige uitstraling van de bebouwing en het gebrek aan voorzieningen. Deze problemen van de Oostelijke Eilanden zijn ontstaan in de periode dat het sanerings- en reconstructiebeleid van de jaren zestig overging in de stadsvernieuwingsperiode. In deze periode hebben de Oostelijke Eilanden, met een historisch verleden, plaatsgemaakt voor een nieuwe woonwijk, met onder andere eentonige bebouwing en weinig voorzieningen. Onderzocht wordt op welke wijze de Oostelijke Eilanden weer een aantrekkelijk onderdeel van de binnenstad van Amsterdam kunnen worden. Als basis voor dit onderzoek is het artikel van J. Montgomery: ‘Making a city: Urbanity, vitality and urban design’ richtinggevend. Montgomery beschrijft aan de hand van tien punten hoe de leefbaarheid en connectiviteit in binnenstedelijke gebieden vergroot kan worden.

stadsvernieuwing
diversiteit
functiemenging
flexibiliteit
straatleven
connectiviteit

http://resolver.tudelft.nl/uuid:fbc8861b-6b7c-41ae-bb3d-452d7667420c

Student theses

master thesis

(c) 2011 Scheffer, M.D.